Irmak

Akıp Giden

Akıyordu usulca yolundaydı her şey

Akan zamandı yaşamdı beraberinde

Gün ağırırken balıkların ahenkli dansı 

Bilmem hangi ırmakta  daha çoşkundu????

Salkım söğüt dallarıyla selamdaydı güneşe

Aksederken  gölgeler

Bahtıma düşen

Seyretmeye doyumsuz manzaralar 

Yaşanmışlıklara göz kırpıyordu 

Ruhuma verdiği huzur 

Irmak işte kıyısında seyrine doyamadığım haz 

Kim bilir kaç kişiye 

Nice zamandır verdiği vereceği 

Ama belli etmediği hediye idi….

İyi at kendi yemini artırır 

Ayşe Atlı (Belhi)