Sade Sade  Sadece 

Oturuyordu sakin sakin arkadaşıyla şakalaşıyordu 

Ses geldi yandan irkildi

Beklemiyordu sert çıkışı

Az önce o da çok gülüp neşelenmişti başkalarıyla  … Kişiye  göre değişiyordu demek konuşma zamanı ve konuşmaya tepkisi … Belki başkası karar veriyordu  kimin ve neyin nasıl ne zaman konuşacağına, güleceğine;onun Özgür ruhu kavrayamamıştı henüz bunu…

Belki sahte iltifat ve kafa sallamalara inanmış ya da inanmak istemişti … 

Sade olmalı insan..Yalın ve anlaşılır .. Oynamamak lazım kendin olmak lazım diye mırıldandı alçak bir sesle … Kırdığın kalp büründüğün kalıp için değer diye iç çekti?Oysa anlayan olmamıştı ,herkes her şey olduğu gibi devam edecek işte diye önündeki çayı karıştırmaya devam etti…Söyleyen söylediğiyle zaten çok mutluydu… 

Belhi/ Ayşe Atlı